Tuesday, November 18, 2008

Anna's Wow: Bodum glazen en de cafetiere



Super moeilijk. Ik vind sommige dingen vet, omdat ze vet zijn in bepaalde aspecten.
Ik vind de cafetiere een van de fijnste producten die ik zelf heb. Simpel, iconisch met veel culturele lading.

Verder ben ik zelf veel meer geinspireerd door beeldende kunst, toneel, muziek, film en dans. En ben ik niet iemand die heel erg op producten geilt. Gek, ik weet het, als ontwerper.

Ik hou van mijn telefoon. Omdat het staat voor de poort naar de mensen van wie ik houd en die binnen handbereik kan hebben.

Verder houd ik van vorm. Gewoon een simpele mooie vorm, liefst met een vleugje poezie. Het bodum kopje is daar een voorbeeld van.
Ik kan nog honderdduizend dingen verzinnen die ik mooi en grappig en leuk vind.
Maar eigenlijk gaat het mij vaak veel meer om de emotionele waarde of de culturele waarde van producten, dus wat het product is gaan betekenen tijdens de gebruiker-product-interactie. En daarbij simpelheid. Hoe simpeler het product, hoe fijner. Ik hou dan ook helemaal niet van electronische gadgets, computers, mp3-spelers, electronische domestic appliances of andere typisch IO producten. Eigenlijk. Ik ben wel geinteresseerd in de rol die die producten spelen en hoe deze de waargenomen werkelijkheid van de gebruiker beinvloed.

Ik hou van pannen die generaties lang worden gebruikt door families, ringen die mensen dragen om hun liefde te bezegelen, servies dat mensen uitnodigd om met hun handen te eten, tafels die wiebelen, lampenkappen die veranderen met de tijd, oude grolsch flesjes die ik mee naar school kreeg...kortom, ik ben geinteresseerd in mensen en de gekke dingen die ze doen en wat voor dingen ze daarbij gebruiken.

No comments: